Grzegorz Brudnik debiutował w roku 2018 tytułami: „Mayday” oraz „Fracht”, czyli serią o Aleksandrze Gallu i śledczych badających katastrofy komunikacyjne. Wielbiciele powieści pióra Autora musieli trochę poczekać na jego nową powieść, ale myślę, że warto było. Grzegorz Brudnik powrócił bowiem miejskim kryminałem noir - „Szafarz” - czym rozpoczął też nowy cykl powieściowy.

Mamy tutaj konurbację śląską zimową porą, i to właśnie na jej terenie rozgrywa się akcja wspomnianego „Szafarza”. A dzieje się na kartach powieści, i to jak! Na terenie Śląska grasuje zabójca, który od kilku lat niezmiennie prezentuje swoje chore dokonania w Sylwestrową Noc. W składzie grupy powołanej do sprawy nieuchwytnego seryjnego pojawia się w końcu Rafał Lichy, policjant z problemami, który dzięki temu powraca z ulicy do świata żywych, by pomóc w rozwiązaniu zagadki, z którą nikt do tej pory nie dawał sobie rady. Czy mu się uda, jak będzie wyglądała współpraca między policjantami i jakim bohaterem okaże się Lichy? Na te pytania otrzymacie odpowiedzi po lekturze „Szafarza”.

Kiedy docierały do mnie zapowiedzi najnowszej powieści Grzegorza Brudnika, nie byłam przekonana, czy ta lektura będzie odpowiednia dla mnie – czy nie za mocna i brutalna. Ale zachęcona niezwykle pozytywnymi opiniami, postanowiłam zaryzykować, i nie żałuję tego kroku. Książka okazała się być wciągająca i nieodkładana, i tylko dlatego, że objętościowo jest naprawdę sporych rozmiarów, nie przeczytałam jej na jeden „raz”.

Pierwsze co mnie „kupiło” w tej powieści, to styl i język, w jakim tworzy Grzegorz Brudnik. Jest tak obrazowy, że rzeczywistość przedstawiana przez niego wydaje się być niemal odczuwalna. Czytając widziałam te brudne, szare ulice, czułam duszący zapach unoszący się w klatkach schodowych, a przy tym odczuwałam tę gęstą atmosferę mroku i niepokoju. Autor świetnie wykreował rzeczywistość, tak, że czytelnik autentycznie przenosi się w miejsca opisywane przez niego.

Sama fabuła i zagadka kryminalna są przeprowadzone zawile i na pewno będą zaskoczeniem w samym finale dla czytelnika. Takiego motywu w życiu bym się nie domyśliła! Pomysłowe i nietypowe.

Druga rzecz, która przyciąga, to bohaterowie, a szczególnie ten główny, czyli Rafał Lichy. Są to ludzie z problemami, z trudną przeszłością, ogólnie rzecz ujmując – mający mniej lub bardziej ciężkie charaktery. Choć gdyby się tak zastanowić, to tak naprawdę mogą odzwierciedlać każdego z nas. Tutaj Autor po prostu odarł ich z tych intymnych tajemnic, z tego, co chcieli ukryć. My, czyli prawdziwi ludzie, żyjący w realnym świecie możemy wiele ukrywać na co dzień.
Pisarz wykreował bardzo intrygującego bohatera w osobie Lichego. Z jednej strony jest prawie na dnie, nie ma nic, ale z drugiej kto po lekturze „Szafarza” nie będzie go darzył sympatią? Ja od razu polubiłam Lichego. Współczułam mu, czasem chciałam nim wstrząsnąć, że robi kolejną głupotę, że pcha się tam, gdzie nie powinien. Ale potem na mej twarzy pojawiał się lekki uśmiech – bo ludzi z zasadami cenię bardzo, bohaterów powieści także. Nawet jeśli nie są jednoznacznie dobrzy lub źli. W kontrze do Lichego mamy Cyrę, który tez został odpowiednio pisarsko stworzony, tak by wzbudzić w czytelniku zgoła inne uczucia niżeli sympatia. Takie czarne charaktery też są potrzebne w powieści. Bez nich byłoby nudno, nijako.

W niektórych recenzjach pojawił się zarzut wobec Autora, że w powieści umieścił za dużo scen seksu, które tak naprawdę są niepotrzebnym wypełnieniem. Cóż, ja część z nich odebrałam inaczej. Owszem niektóre są na pewno elementem uatrakcyjniającym fabułę, przerywnikiem we właściwej akcji, ale ta druga część podkreśla i uwypukla według mnie temat samotności, który przewija się w powieści. Tak naprawdę te wszystkie osoby pragną jednego – by mieć kogoś bliskiego, i czują się samotne z różnych względów. Mnie sceny erotyczne nie raziły – ani ich ilość, ani tym bardziej ich literackie przedstawienie, które było smaczne i na poziomie.

Jestem też wdzięczna Autorowi, iż mimo, tego, że miał szerokie pole do popisu w kwestii przedstawienia zbrodni na kartach powieści, zrobił to w moim odczuciu w odpowiedni, smaczny sposób i na tyle, ile wymagała fabuła. Nie przesadził z brutalnością, za czym osobiście nie przepadam.

Cóż. I jeszcze Sierść – kim jest? Przekonacie się podczas lektury. Fantastycznie, że znalazł się tam ten wątek, bo wniósł taki dobry wiatr, który choć trochę rozgonił samotność i śląską szarzyznę.

Na polskim rynku w zeszłym roku ukazało się prawie pięćset tytułów kryminalnych. W tym roku zapewne będzie podobnie. Ale nie zwlekajcie z przeczytaniem „Szafarza” – to kawał świetnie napisanej, mocnej powieści z intrygująca i nietypową zagadką w tle.

Grzegorzowi Brudnikowi gratuluję świetnie napisanej powieści, będącej zarazem jego powrotem na literackie salony. Czekam z niecierpliwością na kolejny tom, i to, co wydarzy się z Lichym.

Grzegorz Brudnik debiutował w roku 2018 tytułami: „Mayday” oraz „Fracht”, czyli serią o Aleksandrze Gallu i śledczych badających katastrofy komunikacyjne. Wielbiciele powieści pióra Autora musieli trochę poczekać na jego nową powieść, ale myślę, że warto było. Grzegorz Brudnik powrócił bowiem miejskim kryminałem noir - „Szafarz” - czym rozpoczął też nowy cykl...

Ostatni dzień roku, Częstochowa.
Jeśli zaczynać Sylwestra, to najlepiej z przytupem. Tego samego zdania jest seryjny morderca, który właśnie tego dnia, przy użyciu niezwykle drastycznej metody, pozbawia życia swoje ofiary i tak się dzieje od lat. Nieuchwytny i sprytny, ale dość tego, bo w końcu trafia na Lichego. To człowiek znany z tego, że za co nie złapie, zamienia to w proch, jeśli wierzyć oficjalnej wersji, wydalony ze służby za notoryczne pijaństwo. Podinspektor Andrzej Krzywański jest tak niepowodzeniem śledztwa zdesperowany, że puszcza w niepamięć wszystkie dramy, zgarnia go z ulicy i przywraca do służby. Muszę przyznać, że pijany czy nie, to całkiem dobry z niego śledczy. W charakterystyczny dla siebie sposób łączy kropki, wysnuwa wnioski, z łatwością podważa dotychczasowe ustalenia, pokazując naprawdę mroczne oblicze Śląska. Dzięki temu całość tworzy bardzo nieludzką i jednocześnie niezwykle realną rzeczywistość, co pozwala mi obserwować to zawiłe i skomplikowane śledztwo z naprawdę dużym zainteresowaniem. Ogół jest brutalny, mroczny i przedstawiony w dość mocno obrazowy, szorstki i męski sposób. Podoba mi się ten klimat. Powoli wkładam te puzzle we właściwe miejsca, a i tak obraz, który się wyłania na końcu, jest dla mnie naprawdę sporym zaskoczeniem. To, co nie budzi najmniejszych wątpliwości, to fakt, że Autor umie w emocje i nie tylko w te tak charakterystyczne dla gatunku. Dziękuję za to niespodziewane wzruszenie. Ode mnie takie prywatne plusy dwa, za Teklę i psa❤️
Historia, choć brudna to wciąga niczym bagno. Zbrodnia, która przeraża i odziera ze złudzeń. Ta makabryczna zagadka, dla fanów mrocznych historii, to będzie prawdziwa gratka. Całokształt warty docenienia, a zakończenie naprawdę robi wrażenie.
Fabuła pochłania bez reszty, przyprawiając ciało o dreszcze. Cóż mogę powiedzieć... Chcę jeszcze! Tym bardziej że wymyśliłam sobie dla tej historii inne zakończenie i zdania nie zmienię😉

Ostatni dzień roku, Częstochowa.
Jeśli zaczynać Sylwestra, to najlepiej z przytupem. Tego samego zdania jest seryjny morderca, który właśnie tego dnia, przy użyciu niezwykle drastycznej metody, pozbawia życia swoje ofiary i tak się dzieje od lat. Nieuchwytny i sprytny, ale dość tego, bo w końcu trafia na Lichego. To człowiek znany z tego, że za co nie złapie, zamienia to w...

To była świetna lektura, a dopiero poznałam twórczość autora. Napisał jeszcze dwie książki i mam zamiar je przeczytać. Cała powieść, droga głównego bohatera, jego przemiana - do tego rewelacyjny kryminał, skomplikowana zagadka i dynamiczna akcja.
Takie książki uwielbiam.
Polecam!

To była świetna lektura, a dopiero poznałam twórczość autora. Napisał jeszcze dwie książki i mam zamiar je przeczytać. Cała powieść, droga głównego bohatera, jego przemiana - do tego rewelacyjny kryminał, skomplikowana zagadka i dynamiczna akcja.
Takie książki uwielbiam.
Polecam!

Genialna! Mocna, bezpardonowa, realistyczna, zaskakująca, zabawna! Słuchając audiobooka w wykonaniu Mariusza Bonaszewskiego często zapominałem czy to Jo Nesbo i Harry Hole czy Grzegorz Brudnik i Rafał Lichy, poziom i klimat podobne. Czekam na więcej i koniecznie z Mariuszem Bonaszewskim!

Genialna! Mocna, bezpardonowa, realistyczna, zaskakująca, zabawna! Słuchając audiobooka w wykonaniu Mariusza Bonaszewskiego często zapominałem czy to Jo Nesbo i Harry Hole czy Grzegorz Brudnik i Rafał Lichy, poziom i klimat podobne. Czekam na więcej i koniecznie z Mariuszem Bonaszewskim!

Cóż mogę powiedzieć... Tę książkę po porostu trzeba przeczytać! Mam ogromną nadzieję, że losy komisarza Lichego będą kontynuowane i że p. Brudnik nie każe na to długo czekać :D

Cóż mogę powiedzieć... Tę książkę po porostu trzeba przeczytać! Mam ogromną nadzieję, że losy komisarza Lichego będą kontynuowane i że p. Brudnik nie każe na to długo czekać :D

SZAFARZ
@gbrudnik
@wydawnictwofilia
@filiamrocznastrona

"Przerażająca zbrodnia, policjant, który nim złapie mordercę, sam musi wrócić do świata żywych, rozpaczliwe ruchy wymiaru sprawiedliwości w przededniu wybuchu wielkiego skandalu i on, zbrodniarz-artysta, cierpliwy czekający na Nowy Rok, by jak co dwanaście miesięcy zaprezentować kolejną osłonę wielkiego dzieła"

To była prawdziwa uczta czytelnicza...
Powiedzieć o tej powieści, że była ciekawa, wciągająca, trzymała w napięciu itp to jak nie powiedzieć nic. To powieść, którą trzeba przeczytać i przeżyć wraz z bohaterami. Ta książka to nie tylko oryginalna zbrodnia i świetne śledztwo to również historia niezwykłego detektywa i człowieka. Nie chciałabym Wam za wiele zdradzać, by nie zabrać Wam przyjemności czytania i odkrywania tej historii, ani pozbawić wszystkich emocji jej towarzyszacym. Znajdziecie w niej wszystko co powinien zawierać dobry kryminał, a nawet i więcej.
W każdym bądź razie mnie książka porwała i pochłonęła, a Wam polecam ją w 100%.

SZAFARZ
@gbrudnik
@wydawnictwofilia
@filiamrocznastrona

"Przerażająca zbrodnia, policjant, który nim złapie mordercę, sam musi wrócić do świata żywych, rozpaczliwe ruchy wymiaru sprawiedliwości w przededniu wybuchu wielkiego skandalu i on, zbrodniarz-artysta, cierpliwy czekający na Nowy Rok, by jak co dwanaście miesięcy zaprezentować kolejną osłonę wielkiego dzieła"

To...

Już dawno polski kryminał mnie tak nie wciągnął, świat i postacie doskonale przedstawione, zwłaszcza że mieszkam w GOPie. Jakby Harry Hole przeprowadził się na Świony, i uważam to za mocny komplement. Jeszcze głos Pana Bonaszewskiego spotęgował to wrażenie. Kapitalna książka , czekam na kontynuację serii.

Już dawno polski kryminał mnie tak nie wciągnął, świat i postacie doskonale przedstawione, zwłaszcza że mieszkam w GOPie. Jakby Harry Hole przeprowadził się na Świony, i uważam to za mocny komplement. Jeszcze głos Pana Bonaszewskiego spotęgował to wrażenie. Kapitalna książka , czekam na kontynuację serii.

Audiobook. Czyta Mariusz Bonaszewski - super. Zacznijmy od tytułu, który jest kompletnie od czapy. Równie dobrze książka mogłaby mieć tytuł "Szelki" i równie trafnie by psowało. Co prawda gdzieś w środku jest jakieś wyjasnienie, ale niestety nic nie wyjaśnia. Moim zdaniem autor szukał jakiegoś orygnalnego słowa.. no i znalazł. Co do samej akcji jest ok. Działa tu co prawda taki polski "Columbo" który jest przenikliwy jak woń amoniaku, ale skoro funkcjonuje jako geniusz to owa przenikliwość nie powinna dziwić. Moim zdaniem kompletnie niepotrzebne są tu rozbudowane wątki erotyczne, których w miarę rozwoju akcji pojawia coraz więcej i w pewnym momencie odnosi się wrazenie, że to książka z "Różowej serii". Być może autor chciał poszerzyć grono czytaelników o entuzjastów "Herlekinów". Co do całej intrygi, to jest naprawdę wciągajaca. Rozwiązanie wcale nie jest oczywiste i raczej czytelnik nie jest w stanie samodzielnie dojść do sedna, na postawie gromadzonych w śledztwie danych, ponieważ kluczowe informacje są ukrywane w genialnej głowie komisarza Lichego. Zatem klasyczny kryminał to nie jest. Natomiast jest to fajny thriller z wartką akcją, który mogę z pełnym przekonaniem polecić.
PS. Zastanawia mnie dlaczego w większości polskich książek tego typu bohaterem musi być, alkoholik, narkoman, ogólnie typ z problemami i dotyczy to postaci zarówno żeńskich jak i męskich? Dlaczego nie może to być ktoś po prostu zwykły? A jeśli już geniusz to czy każdy geniusz musi mieć problem z osobowością?

Audiobook. Czyta Mariusz Bonaszewski - super. Zacznijmy od tytułu, który jest kompletnie od czapy. Równie dobrze książka mogłaby mieć tytuł "Szelki" i równie trafnie by psowało. Co prawda gdzieś w środku jest jakieś wyjasnienie, ale niestety nic nie wyjaśnia. Moim zdaniem autor szukał jakiegoś orygnalnego słowa.. no i znalazł. Co do samej akcji jest ok. Działa tu co prawda...

Idiotycznie wielka ilość scen seksu,nieuzasadnionych fabułą i absurdalnych

Idiotycznie wielka ilość scen seksu,nieuzasadnionych fabułą i absurdalnych

Szafarz, to rasowy, mroczny skandynawski kryminał, którego akcja toczy się dla niepoznaki na Śląsku. Klimatem mocno przypomina mi mocno Most nad Sundem oraz serię Łowcy Bażantów. Mamy więc gliniarza po przejściach, krwawą zbrodnię, seryjnego mordercę i brzydką pogodę. Zbrodnia jest tajemnicza a przebiegły zbrodniarz sprytnie igra sobie z policjantami biegającymi od poszlaki do poszlaki.
Intryga jest na piątkę z plusem. Wszystko jest świetnie rozpisane. Zbrodnia miarowo, krok po kroku odkrywa swoje tajemnice, podobnie jak bohaterowie, których poznajemy w trakcie czytania. I tutaj kolejny plus, gdyż nie wszyscy okazują się tymi za których uważamy ich na początku.
Główny bohater, Rafał Lichy, to nihilistyczny abnegat ze złamanym sercem, któremu właściwie wszystko jedno. Bohater który jest już pogodzony ze śmiercią. Żywy trup zmierzający do autodestrukcji, nagle przywrócony do żywych, choć nie z własnej woli. Jedyna rzecz trzymająca go przy życiu to obsesja na punkcie rozwiązania prowadzonej sprawy. Regularnie i świadomie pcha się w pułapki, zbiera cięgi i znosi je jakby nie czuł bólu. Wszak trudno skrzywdzić kogoś, kto już jest jedną nogą po drugiej stronie . Nie? Podsumowując, nie sposób go nie polubić.

Pozostali gliniarze to niemniej malownicza zbieranina podejrzanych życiorysów. Wątki układnych policjantów bawiących się w politykę są tu bardzo fajnie ukazane. Psy są psami. To środowisko skorodowane skrawkami władzy, które przypadają im w udziale z tytułu bycia psem. Nikt nie jest bez winy. Nikt tu nie jest szczęśliwy. I dobrze.

Rytm akcji zakłócają niestety liczne, naturalistyczne sceny erotyczne, ocierające się o porno. I o ile moim zdaniem, ciekawie dopełniają obraz bohaterów ukazując ich skrywane lęki i fantazje, to nawarstwienie tych scen w jakimś momencie wytrąca z rytmu zabawy w rozwiązywanie zagadki. Gdzieś w połowie książki mam wrażenie że akcja na chwilę łapie czkawkę. Myślę, że gdyby książkę odchudzić o jedną czy dwie sceny wyszło by to jej na zdrowie.

Brudnik pisze w ładnym, choć nierównym stylu. Opisy „przyrody” są trafione i bardzo wizualne. Dialogi są wartkie i mają swoją dynamikę. Każdy z bohaterów tworzy swoją narrację, a te często się ścierają. Utarczki słowne pośród policjantami są błyskotliwe, a inicjatywa przechodzi od jednego do drugiego bohatera jak piłeczka do ping ponga. Czyta się to rozrywkowo.
Podsumowując. Autor ma w głowie dobrą historię i co najważniejsze, dość talentu, by ją ciekawie opowiedzieć.

Szafarz, to rasowy, mroczny skandynawski kryminał, którego akcja toczy się dla niepoznaki na Śląsku. Klimatem mocno przypomina mi mocno Most nad Sundem oraz serię Łowcy Bażantów. Mamy więc gliniarza po przejściach, krwawą zbrodnię, seryjnego mordercę i brzydką pogodę. Zbrodnia jest tajemnicza a przebiegły zbrodniarz sprytnie igra sobie z policjantami biegającymi od...